رئیس سیاتل: «همه ما، فرزندان یک روح بزرگ و متعلق به مادر طبیعت هستیم. سیاره ما دچار یک دردسر بزرگ است. اگر کینه‌های قدیمی را کنار نگذاریم و با هم متحد نباشیم، همگی به فنا خواهیم پیوست.» بخشندگی از عناصر اصلی آموزه‌های بودی چیتاست. این کار به ما کمک میکند تا گذشته را رها کنیم و آغازی دوباره داشته باشیم. یکی از دوستان نزدیک من در حال مرگ بود. یک استاد تبتی به او گفت که یکبار زندگی خود را با صداقت و شفقت مرور کند.
این کار او را به سوی مکان‌های تاریک ذهنش سوق داد، جایی که او در احساس گناه و پریشانی خود گیر افتاده بود. سپس استاد به او گفت تا بخشندگی را به کار گیرد و مهم ترین کاری که باید انجام دهد این است که خود را ببخشد. استاد به او پیشنهاد کرد که انواع تانگ‌لن را به جا بیاورد. او باید از تجسم خود شروع می کرد و سپس آگاهانه تمام پشیمانی‌هایش از زندگی را رها می‌کرد.
نکته چنین کاری این نیست که خود را در خاطرات دردناک غرق کنیم؛ بلکه هدف این است که با احساسات پنهان در لایه زیرین رنج‌ها ارتباط برقرار کنیم؛ با هر حس گناه یا شرم، سردرگمی یا پشیمانی. اصلاً لازم نیست احساسات نام گذاری شوند. دوست در حال احتضارِ من قرار بود به شکل غیر کلامی با لجاجت درون خود ارتباط برقرار کند. قدم بعدی برای او، تنفس کردن این احساسات در قلبش بود، یعنی گشایش خود به وسیع‌ترین حالت ممکن و ارسال بخشایش برای خود.
پس از آن او به دیگر افرادی فکر می‌کرد که همان درد و رنج را احساس می‌کنند و در هنگام مراقبه و در حالت دم، رنج و درد خود و دیگران را نفس می‌کشید و در بازدم برای خود و دیگران بخشش ارسال می‌کرد. دوست من این کار را بسیار مفید و تسکین دهنده می‌دانست. این کار به او اجازه داد تا با کسانی که به او صدمه زده بودند و یا کسانی که دوست من به آنها صدمه زده بود، متصل شود.
او توانست قبل از مرگ خود را از شرم و خشم رها کند. زنی در زمان اعتکاف برای تانگ‌لن به مرکز گامپو ابی آمده بود. پدرش او را چندین بار مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده بود. زن به شدت با پرندگان قفسی همزاد پنداری می‌کرد. او به من گفت که اغلب اوقات احساسی همچون پرنده ای اسیر درون قفس دارد.
https://powerword.ir/?p=308362
