دانلود کتاب ساختن برای ماندن اثر جیم کالینز و جری پوراس pdf
دریافتیم که شرکت های آرمانی بیشتر از سایر شرکت ها از کارکنان خود توقع دارند؛ هم از نظر عملکرد و هم از نظر مطابقت با ایدئولوژی. در نتیجه متوجه شدیم که آرمانی بودن به معنای ملایم و بی نظم بودن نیست؛ بلکه درست برعکس این است. از آنجا که شرکت های آرمانی دربارۀ هویت خود، هدفشان و آنچه سعی میکنند به آن دست یابند شفاف سازی میکنند، برای افرادی که نتوانند با استانداردهای طاقت فرسای آنها انطباق داشته باشند، جایی ندارند.
در یکی از جلسه های تیم تحقیقاتی مان، یکی از دستیاران تحقیق به نکته ای ویژه اشاره کرد و گفت: «پیوستن به این شرکتها، عضویت در گروه ها و جوامع کاملاً بسته را در ذهن تداعی میکند؛ بنابراین اگر کسی با شرایط آن گروه ها سازگار نباشد نباید عضوی از آنها شود. در واقع، اگر متناسب نیستید بهتر است به آن نپیوندید. اگر میخواهید واقعاً وارد شوید و خود را وقف اهداف شرکت کنید، راضی و بهره ور خواهید بود و بی گمان نمی توانید از این خوشحالتر باشید.
اگر این طور نباشد احتمالاً در تقلا خواهید بود، احساس بدبختی و نداشتن جایگاه مناسب خواهید داشت و در نهایت آن را ترک میکنید در واقع مانند یک ویروس حذف می شوید؛ بنابراین، دو حالت وجود دارد یا می مانید یا می روید. به نظر میرسد هیچ حد وسطی وجود نداشته باشد؛ کمابیش فرقه مانند است.»
ین مشاهده به قدری درست از آب درآمد که تصمیم گرفتیم نوشته های مربوط به فرهنگ فرقه ها را بررسی کنیم و ببینیم آیا شرکت های آرمانی در مقایسه با شرکت های مقایسه ای نقاط مشترک بیشتری با این فرهنگ دارند یا نه. ما در نوشته ها هیچ تعریف جهان شمولی از فرقه پیدا نکردیم که در سرتاسر جهان پذیرفته شده باشد.
